444-19 Duero

Duero chegou ó Refuxio o mes de Setembro do ano pasado, xunto cos seus irmáns Sella e Cares. Foron atopados por unha persoa no río Tambre, loitando por sobrevivir para non morrer afogados A persoa que os viu non dubidou en meterse na auga, rescatalos e intentar que recuperasen un pouco a calor. Aínda así, chegaron ó Refuxio hipotérmicos e resfriados, e con bastante medo. A verdade é que non tiñamos moitas esperanzas en que saísen adiante, pero por fortuna, logo duns días a tratamento e con moitos coidados, estaban xa perfectamente. Sella atopou un fogar moi rápido, e Cares tamén foi adoptado, aínda que tardou algo máis. E Duero seguiu con nós, converténdose en invisible incluso para nós… Ó principio, era un gatiño bastante desconfiado que non sabía ben o que estaba pasando pero, pouco a pouco, o seu carácter foi mudando. Agora é dos gatos máis cariñosos e adorables e ten uns ollos amarelos enormes e moi expresivos que namoran a calquera. A súa actividade favorita é pasar por debaixo das túas pernas cando estás sentado e restregarse por todo o mundo Tamén é bastante xoguetón e ás veces emociónase e dá pequenos mordiscos, pero non fai ningún dano e el ben o sabe. E a maior parte do tempo, é como vedes no vídeo: un saquiño de mecos

Gustaríanos que a historia de Duero mudase e sabemos tamén que esta non é a época máis axeitada debido a todo o volume de gatiños que temos. Pero tamén é para que sexades consciente do que pasa cos gatiños que non saen adoptados cando chegan e que van medrando no Refuxio, sen coñecer nada máis. E por desgracia, os gatiños negros soen correr esta sorte. Así que se vos estades plantexando aumentar a vosa familia, plantexádevos darlle fogar a unha panteriña, sexa a que sexa, e cambiade o seu destino